ඌවගැමි වහර( ඌව පළාතටම ආවේණික වූ ගැමි වහරක්‌ අතීතයේදී භාවිත වී
තිබූ බවට වෙල්ලස්සේ ඇතැම් ගැමි කතාබස්‌ වලදී අදත් අපට දැකගත
හැකි වේ.
ඌවේ ඉපැරණි ගැමි වහර
ඇනබාගන්නවා – වාඩිවෙනවා
කොක්‌කාවෙන් යනවා – කරපිටින් යනවා
මිනිපන්දමේ යනවා – දඩයමේ යනවා
හිරිම්බනවා – කෑම කනවා
කුදාගත්තා – නිදාගත්තා
නවුවනවා – දිය නාවනවා
බැදිඅඹවනවා – කැලේ සතුන් එලවනවා.
ඕගානවා – අඬනවා
කොහා යනවා – කොහේ යනවාද?
කුදාලනවා – බඳිනවා
උකාලනවා – වැටෙනවා
දීගන්නවා – ගහගන්නවා
පුණුවනවා – නිදිකරවනවා
කාවටිනවා – දබර කරනවා
පුහුටුලානවා – ප්‍රමාද වෙනවා
ලුහුටනවා – ලෙස්‌සනවා
හෙයියන් කරනවා – කරදර කරනවා
කුස්‌ කුස්‌ ගානවා – අඬමින් ඉන්නවා
උඩන් ගහනවා – නොන්ඩිගහනවා (කොරගහනවා)
රොක්‌වුණා – අමාරුවෙන් ගියා
තව්ගහනවා – බාගෙට පුළුස්‌සනවා
මෝපකරනවා – වරිච්චි බඳිනවා
බොටා – යහළුවා
මකරට හිරිම්බනවා – බඩට කනවා
බැන්නට කුඹුලන්නෙවත් නෑ-බැන්නට කතා කළේ නෑ
හත් ගහනවා – ලියනවා
ගොන් ගනවා – කෙලින් කරනවා
වල්විලංගුවෙලාගියා – කඩාකප්පල්වෙලා ගියා
තකෝනැතිවුණා – අමතක වුණා
මතගානවා – හැඳිගානවා
කෙළිපානවා – එබී බලනවා.
වෙනිගානවා – ගෙයක්‌ගානේ යනවා
හිපගෙන – උස්‌සාගෙන
හෑගා වැටුනා – හතිදාගෙන වැටුනා
හෑගතලනවා – හති අරිනවා.
පුක්‌කවෙලා – වෙරිවෙලා
බොටතලනවා – මරනවා
කැටුව වැඩුවා – පස්‌සෙන් එලෙව්වා
ගසෙන් බැහියන් – ගහෙන් බැහැපත්
කස්‌කරේ – ඉක්‌මනට
මෝල්කනා – කුණුවෙලා
බුන්නා – බිව්වා, බීවා
ලබ්බගන්නවා – කිට්‌ටුකරගන්නවා
ටොන්බ – වලිගය
සීනිගඳ – පිළීගඳ
ඕකට නැගිල ගියාවෙ – ඕනෑ තැනක ගියාවෙ
කිවුල – උල්පත
හංකෝඩවුණා – බාගෙට ඇකුලුනා
කටනැගුනා – ගියා
කම්බුස්‌සාවෙන්න – ඇස්‌රතුවෙන්න
ලබ්බලා – කිට්‌ටුකරලා
පනන්වෙනවා – යනවා
හෝටුපුරුල්ලන් ගැහිලා – හොඳටම තෙමිලා
මොටා – ලොකුඑකා
කනත්ත ඉවලා – බාගෙට කැලේ වැවිලා
හාකොයි – පුළුවනි
ගහම්මනවා – අහක දමනවා
රහුගෙඩි – මිණිගෙඩි
අකවනවා – හරස්‌කරනවා
අලිමන්තලේ – අලියන පාර
දිව්වම දිව්වා – නොනැවතී ගියා
හුළංවැස්‌ස – හිරිකඩ
ඔපරස්‌වුණා – ලීයඇදවුණා
කොළොම්බ – කුඩා බංකුව
කයද – කාගේද?
ගහම් මවුවා – වීසිකළා
අස්‌කඩය – රෙදිපටිය
කළඟ-ලෙලිහරින ලද පුවක්‌ කොළපත
පලසෙලව් – සිල්ලර
ඉඩොල්පරවෙලා – කුරුවල්වෙලා
ගිනිපූගානවා – ගිනිමොලවනවා
නිදිකලන්ගාතෙ – නිදිමතේ
මෙරිවෙනවා – එබෙනවා
මාකුරුමල් – පුවක්‌මල්
පිඩිගහනවා – ගුලිකරනවා
අටවනවා – දිගහරිනවා
ඇස්‌බැලුම්කරණවා – සොයා බලනවා
උදව ගන්න එපා – කේන්ති අවුස්‌සවන්න එපා
කකරනවා – හැඳිගානවා
රුකුල – හිල
කුඩුම්බරයා කොල්ලා
බුඩා, බුඩී – මහල්ලා, මැහැල්ලී
කැරැල්ලන්ගහනවා – පිනුම්ගහනවා
මාකඳයා – මාවවුලා
දෙගුනගතිය – පිස්‌සුව
දඹුව – ගිනිදැල්ල
ඩිම්බා – දිමියා
මට්‌ටේ – හිසබූගෑම
හපුකඳයා – සැලළිහිනියා
උකුණුගහ – දැතිගොයියාව
රොටියට දම්මා – වී බිත්තරට දැම්මා
පෝපොත – පුවක්‌ කොළය
බිරන් – වැසිවලාකුළු
මුස්‌නෙ – කුරුමානම
දරහැව්ව – ගෙදර බඩුමුට්‌ටු
මාපත – උළුවස්‌සේ උඩ පඩිය
පොලොත්ත – පොල්කටුව
අස්‌කනත්ත කෙටුවා – කුඹුරවටේ සුද්ධකළා
අතබෑ, කකුල බෑ, අතේ තුවාලයක්‌, කකුලේ තුවාලයක්‌,
ගෝහාලය – දඬුමැස්‌ස
අරේයියා, මේයියා – අර, මේ
කියලා පරාදයි – කීමෙන් ඵලක්‌ නෑ.
බණවනවා – කතාකරනවා
හෙවන්බැස්‌සා – ඉරබැස අව්ව අඩුවීම
නෑවෙයි – එහෙම නොවෙයි
එහෙවෙයි – එහෙම තමයි
වනුව – බාගෙට වැවුන කැලේ
කනත්ත – අත්හැරුන හේන (පරණ හේන)
හෙල – කන්ද
හොටිඅම්මා – මැහැලී (ආච්චී)
ඇලිවැද්දලා – හැංගිලා
කාවල්කාරයා – මුරකරුවා
ඇටතඩියවෙලා – දරදඬුවෙලා
ඔද්දිහක්‌වන්නෑ – මෙලෝ සිහියක්‌ නෑ
ගොඩ උඩ සලාවෙන් ඉන්නවා – ගෙම්බා වගේ ඉන්නවා
දඟර – කොරවීම
කුඩිත්ත, පෙත, – ටික, ටික
ගදල් – කොස්‌ කටු
ගදාලේ – රොඩු කුණු
කොකිස්‌ – කිරිඇල
පිල්ල – හබරල අත්ත
ඇහැපිලි මෙරු
ගෝටය – කූඩුව
හොබිරියා – කම්මැලියා
ඇලිබිහිරිකම – ල-ජාව (සබකෝලය)
අටිනෙ – සබකෝලය
ඇන්නැවර – අරගෙන වරෙන්
කුරු අඩිය – බත්පත තබාගෙන කන එක
බාපත – උඩතල්ල
පැපිලිය – වියන්තට්‌ටුව
පබිලියම – වියන් ඇඳ
ගොයිය – යාලුවා (මස්‌සිනා)
අකවනවා – හරවනවා
කොළ ගෙඩිය – කමත ගොඩගසන ලද ගොයම
මූලප්පල්ය – ඇතිළිය
සුමක්‌ ගත්තරේ – වැඩකරදර
පොල්කුරුප්පිය – පොල්ගෙඩියේ තැරිය
ලෙසවලා – වේගයෙන් ගිහිල්ලා
ඒක එටැයි – පුදුමයි
වරාව – පෙරැත්ත
කෝඩුවාව – ගේ අයින
ඒක එමැයි – පුදුමයි
